ADHD, czyli zaburzenia związane m.in. z brakiem koncentracji to problem dla osób nimi dotkniętych oraz ich rodzin. Panuje przekonanie, że chorują na to dzieci i z wiekiem się z tego wyrasta. Prawda jednak jest inna - ADHD trwa przez całe życie, ale odpowiednio wcześnie zdiagnozowane daje się opanować. Co więcej - można z tego czerpać pewne korzyści.
Kirstin Leer - autorka książki "ADHD. Mózg łowcy i inne supermoce" - sama została zdiagnozowana jako osoba dorosła, kiedy doszła do momentu, że proste, wydawałoby się, czynności życia codziennego, takie jak planowanie wizyt, zajęć dodatkowych dla dzieci czy płacenie rachunków na czas stanowi dla niej problem. I tak właśnie wygląda codzienność osób z ADHD. Trudności z koncentracją, problemy z planowanie nawet w krótkiej perspektywie (najbliższe godziny czy dni), a z drugiej strony tzw. hiperskupienie na aktualnie wykonywanej czynności, przez co tracą poczucie czasu i zapominają o innych zajęciach, czasami bardziej istotnych.
Przedstawiana pozycja to przystępne kompendium wiedzy na temat ADHD. Lekarka prezentuje w niej wiele aspektów związanych z tą sprawą. Nie jest do końca jasne co powoduje ADHD - funkcjonuje kilka podejść do tej kwestii i autorka prezentuje je w pierwszej części książki. Pozostałe przedstawiają jak wygląda życie osoby z nadpobudliwością - często odwołuje się do swoich doświadczeń (jej syn również ma postawioną diagnozę), które nie były łatwe, gdyż proces diagnostyczny przeszła już jako osoba dorosła. Nierzadko ADHD to tylko jedno z zaburzeń - często występuje razem z zespołem Aspergera, dysleksją, zaburzeniami opozycyjno-buntowniczymi, a również podnosi ryzyko zaburzeń lękowych czy depresji. Oprócz bardziej terapeutycznych sposobów radzenia sobie z brakiem koncentracji - wyrabianie nawyków, stosowanie narzędzi wspomagających planowanie czy ćwiczenia fizyczne lub medytacje - autorka przedstawia też ogólnie proces diagnozowania ADHD oraz formy leczenia farmakologicznego (choć ta część opisuje leki i procedury stosowane w Norwegii).
Autorka kilkukrotnie podkreśla, że ADHD nie jest jednoznacznie problematyczne. Pewne kwestie związane z tą odmianą "mózgu neurotypowego" mogą sprawiać, że odpowiednio wykorzystane mogą przynosić korzyści. Rozkojarzenie może być traktowane jako ciekawość, nadpobudliwość jako energiczność a brak organizacji jako spontaniczność. Jest to ciekawe podejście, które zmienia podejście i pozwala zrozumieć, że nie wszyscy muszą być "normalni" - bo pojęcie "normalności" jest bardzo niejednoznaczne i nieokreślone.
Uważam, że ta książka jest dobrym materiałem wprowadzającym do zagadnień związanych z ADHD. Ja na pewno skorzystam z kilku wskazówek w niej zawartych, gdyż mam w rodzinie osobę, która wymaga wsparcia w takich sprawach i doświadczenie osoby, która przechodziła przez podobne sytuacje jest bardzo dobrym wsparciem.
Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Znak literanova.
Tytuł: ADHD. Mózg łowcy i inne supermoce / ADHD: 7 veier til ny forståelse
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz