Remigiusz Mróz to pisarz wielogatunkowy. Ma w dorobku thrillery prawnicze, kryminały, a nawet sci-fi. Cykl "Parabellum", który otwiera "Prędkość ucieczki", przenosi nas w czasy II wojny światowej.
Sierżant Bronisław Zaniewski stacjonuje w jednostce w pobliżu granicy z Rumunią. Na początku wojny jego oddział zostaje rozbity, a on, jego ranny dowódca i dwaj koledzy muszą się ukrywać przed żołnierzami Wehrmachtu. Tymczasem jego brat Stanisław wraz z narzeczoną Marią podejmuje się desperackiej próby przedostania się na zachód. Niestety, ich szczęście kończy się w okolicach Rawicza.
Można powiedzieć, że od pierwszego tomu historii braci Zaniewskich zaczęło się szaleństwo na Mroza - często widzę opinie, że to czyjaś ulubiona seria, że po tym ktoś sięgnął po kolejne książki autora, itp. Muszę przyznać, że coś w tym jest. Zdecydowaną zaletą są wyraziste postacie, choć może różnice pomiędzy braćmi są zbyt oczywiste. Jeden jest narwany i skory do nie do końca bezpiecznych zajęć, a drugi spokojny i poukładany. Obaj jednak z powodu wojny znajdują się w poważnych kłopotach. Obaj też trafiają na trudnych przeciwników w postaci niemieckich oficerów, choć bardziej podobały mi się perypetie Stanisława - lepiej odczuwało się to zagrożenie zdemaskowaniem. Christian Leitner też był ciekawszym antagonistą - jego postawa wynikała z przekonań, a nie chęci zadawania bólu dla samej zabawy, jak to miało miejsce u Blankenburga.
Interesujące są również postacie drugoplanowe, mimo, że Holzer od razu został przeze mnie wytypowany do bycia przyczyną poważnego zwrotu akcji.
Książkę czyta się szybko i łatwo, choć fabuła przeskakuje od jednego brata do drugiego - pokazuje to, że przygody Zaniewskich dzieją się równolegle.
Coś krótka ta recenzja, ale po prostu nie da rady inaczej - książka jest bardzo dobra i polecam ją dla szukających ciekawej opowieści z czasów drugiej wojny światowej.
Można powiedzieć, że od pierwszego tomu historii braci Zaniewskich zaczęło się szaleństwo na Mroza - często widzę opinie, że to czyjaś ulubiona seria, że po tym ktoś sięgnął po kolejne książki autora, itp. Muszę przyznać, że coś w tym jest. Zdecydowaną zaletą są wyraziste postacie, choć może różnice pomiędzy braćmi są zbyt oczywiste. Jeden jest narwany i skory do nie do końca bezpiecznych zajęć, a drugi spokojny i poukładany. Obaj jednak z powodu wojny znajdują się w poważnych kłopotach. Obaj też trafiają na trudnych przeciwników w postaci niemieckich oficerów, choć bardziej podobały mi się perypetie Stanisława - lepiej odczuwało się to zagrożenie zdemaskowaniem. Christian Leitner też był ciekawszym antagonistą - jego postawa wynikała z przekonań, a nie chęci zadawania bólu dla samej zabawy, jak to miało miejsce u Blankenburga.
Interesujące są również postacie drugoplanowe, mimo, że Holzer od razu został przeze mnie wytypowany do bycia przyczyną poważnego zwrotu akcji.
Książkę czyta się szybko i łatwo, choć fabuła przeskakuje od jednego brata do drugiego - pokazuje to, że przygody Zaniewskich dzieją się równolegle.
Coś krótka ta recenzja, ale po prostu nie da rady inaczej - książka jest bardzo dobra i polecam ją dla szukających ciekawej opowieści z czasów drugiej wojny światowej.
Tytuł: Parabellum. Prędkość ucieczki
Autor: Remigiusz Mróz
Wydawca: Instytut Wydawniczy Erica
Rok wydania: 2013
Stron: 411
Ja musze sie w koncu blizej zainteresowac Mrozem, bo widze ze jest jakies szalenstwo na niego, a ja nie znam jego ksiazek
OdpowiedzUsuńzakochana-kobietka.blog.onet.pl lub moj-ksiazek-swiat.blog.onet.pl
Jest w czym wybierać :) Pisarz nie ogranicza się do jednego gatunku - trylogia "Parabellum" i "Turkusowe szale" to książki wojenne, cykl o Chyłce i Zordonie - thrillery prawnicze, trylogia Forsta - sensacja/kryminał, "Chór zapomnianych głosów" - sci-fi, "Wieża milczenia" - kryminał.
Usuń