Druga cześć historii o Vesperze nie podobała mi się tak bardzo jak pierwsza, ale trzyma poziom.
Stało się. Vesper został pierwszym zdrajcą wśród nocarzy. Długo się opierał, ale nie miał szans z głodem, a jego pobyt w Domu Krwi w szybkim czasie został legendą wśród renegatów. Samo to już wystarczyło aby nie miał po co wracać do Lorda Ultora.
Jednak nic nie jest tak złe aby nie było gorsze. Lord Aranea postanowiła wykorzystać niezwykłą okazję i mianowała Vespera generałem. Jedynym zyskiem byłego nocarza było skierowanie go na front walki z "watykańskimi" - ludźmi zwalczającymi wampiry, bez względu na ich przynależność rodową. Pozwolono mu również sformować i wyszkolić oddział do zadań specjalnych, który miał go wspomóc w działaniach przeciwko wspólnemu wrogowi.
Druga cześć historii wampira w szeregach ABW jest zdecydowanie inna. Vesper jest miotany pomiędzy poczuciem obowiązku i chęcią powrotu do nocarzy, a z trudem wykutymi więzami braterstwa z nowymi towarzyszami broni. Początkowo próbuje się jak najszybciej wykręcić z bycia generałem, ale potem - zgodnie z zasadą "jak już wpadłeś do piwnicy, to przynieś ziemniaki" - postanawia zebrać jak najwięcej informacji, z którymi mógłby przyjść do Ultora. Rozterki i przemyślenia zdrajcy zajmują całkiem sporo miejsca w książce i wydaje się, że tempo akcji jest wolniejsze. Do tego jest kobieta, a nawet dwie. Wprowadza to nieco ckliwą atmosferę w niektórych momentach, ale da radę to przeżyć.
Tak jak poprzednio między rozdziałami znajdują się dodatkowe rzeczy. Tym razem pośród nich jest tekst jednej z moich ulubionych piosenek z nurtu militarnego - Lube "Davai za".
Tytuł: Renegat
Autor: Magdalena Kozak
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Rok wydania: 2007
Stron: 397
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz